رابطه سلامت روان در محیط کار با تنظیم هیجانی و تاثیر آن بر فرسودگی شغلی

زمینه و هدف: یکی از حوزه‏های پر کاربرد و مرتبط با روانشناسی سلامت در محیط کار، فرسودگی شغلی است. تفاوت‏های فردی افراد می‏تواند به عنوان تعدیل کننده این فرسودگی را بیشتر یا کمتر کند. هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه‏ای تنظیم هیجانی در ارتباط بین فرسودگی شغلی و سلامت روان کارکنان دانشگاه بود. روش بررسی: در یک طرح پژوهش مقطعی، 234 نفر از کارمندان شاغل در معاونت‏های 5 گانه دانشگاه با استفاده از نمونه‏گیری خوشه‏ای چندمرحله‏ای در این پژوهش شرکت کردند. این افراد پرسشنامه‏های سلامت عمومی (ghq-28)، فرسودگی شغلی مسلش (mbi)، و پرسشنامه مشکل در نظم‏بخشی هیجانی (ders) را تکمیل کردند. یافته ها: یافته‏ ها نشان داد که بین فرسودگی شغلی و سلامت روان، و نیز فرسودگی شغلی و تنظیم هیجان رابطه معنادار وجود دارد. فرسودگی شغلی هم به طور مستقیم و هم از طریق مشکل در نظم‏بخشی هیجانی بر سلامت روان کارکنان تاثیر غیرمستقیم دارد. در نهایت مشکل در نظم‏بخشی هیجانی نیز تاثیر مستقل اندکی بر سلامت روان دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت که همه افراد شاغل حتی در شرایط کاری نسبتاً یکسان به یک میزان از عوارض روانی-اجتماعی شغل خود آسیب نمی‏بینند. نتایج پژوهش حاضر در مورد میانجی بودن تنظیم هیجانی نشان از اهمیت این موضوع چه از لحاظ نظری و چه از جنبه کاربردی است.